Appearance { 
  exposedField SFNode material          NULL
  exposedField SFNode texture           NULL
  exposedField SFNode textureTransform  NULL
}

Jak widzimy węzeł Appearance składa się z trzech węzłów typu SFNode: material, texture, textureTransform. Pole material może zawierać definicję węzła Material.

Material { 
  exposedField SFFloat ambientIntensity  0.2 
  exposedField SFColor diffuseColor      0.8 0.8 0.8 
  exposedField SFColor emissiveColor     0 0 0 
  exposedField SFFloat shininess         0.2
  exposedField SFColor specularColor     0 0 0
  exposedField SFFloat transparency      0
}

Pola węzła Material określają kolor obiektu nie poprzez "pokolorowanie" obiektu, ale przez nadanie odpowiednich wartości refleksom świetlnym, które powstają w wyniku odbicia się od danego obiektu.

Pole ambientIntensity typu SFFloat określa intensywność światła na tej części obiektu, który nie jest bezpośrednio oświetlony, a jej kolor zależy od od wartości jaką umieścimy w polu diffuseColor.

Pole diffuseColor typu SFColor określa kolor obiektu w miejscach gdzie światło pada na niego bezpośrednio.

W polu emissiveColor możemy zdefiniować kolor jaki emituje dany obiekt. Pole to może być przydatne zwłaszcza wtedy gdy chcemy zdefiniować widoczne przedmioty w ciemnym pokoju.

Pola specularColor i shininess odpowiadają za kolor i siłę światła odbitego od danego obiektu.

Pole transparency można zdefiniować stopień przezroczystości obiektu. Wartości w tym polu mogą zawierać się między 0.0 - zupełnie nie prześwitujący, a 1.0 - kompletnie prześwitujący.

Węzeł Material jest trochę złożony, ale nie trzeba jednorazowo definiować wszystkich pól. Przeglądarka załaduje wartości domyślne niezdefiniowanych pól a wyświetli zdefiniowane, np: przezroczystość, czy kolor emitowany przez obiekt.
 

Powróćmy jednak do węzła Appearance. Pole texture tego węzła może zawierać definicję jednego z następujących węzłów: 

ImageTexture - wpisanie w pole url ścieżki dostępu do pliku graficznego  (o formacie: GIF, JPEG, PNG, CGM), spowoduje nałożenie na obiekt rysunku jako tekstury.

MovieTexture -  wpisanie w pole url ścieżki dostępu do pliku filmowego formatu MPEG, oraz określenie innych pól tego węzła dotyczących m.in. czasu wystartowania i zatrzymania filmu, spowoduje nałożenie na obiekt tego filmu jako tekstury.

PixelTexture - węzeł ten zawiera pole image typu SFImage, gdzie definiujemy wygląd pikseli, które pokryją powierzchnię naszego obiektu.
 

Pole textureTransform węzła Appearance może zawierać definicję węzła TextureTransform.

TextureTransform { 
  exposedField SFVec2f center      0 0
  exposedField SFFloat rotation    0   
  exposedField SFVec2f scale       1 1 
  exposedField SFVec2f translation 0 0 
}

Węzeł TextureTransform definiuje dwuwymiarowe przekształcenie tekstury na obiekcie. 

Pole center określa środek dwuwymiarowego układu współrzędnych, względem którego będą odbywać się operacje obrotu, skalowania i przemieszczania tekstury. Operacje te definiujemy odpowiednio w polach rotation, scale i translation, podobnie jak robiliśmy  to gdy opisywaliśmy węzeł Transform. Różnica polega na tym, że tym razem operujemy na dwuwymiarowym układzie współrzędnych, stąd zmiana typu pól centrowania, skalowania i przemieszczania na SFVec2f.
 

Węzeł Appearance stosujemy w polu appearance węzła Shape. Spójrzmy na poniższy przykład Appear.wrl:

#VRML V2.0 utf8 

Transform {
    rotation    1 0 0 0.5
    translation 0 0 -5
    children [
            Shape { 
                appearance Appearance {
                            material Material {
                                       emissiveColor 0 1 0
                                       transparency  0.2
                                       specularColor 1 0 0
                                     }
                          }
                geometry Box { 
                     size 4 4 4 
                }
            }
    ]
}

Do przykładu Trans.wrl dodaliśmy definicję wyglądu naszego sześcianu, używając w tym celu węzła Appearance. W polu material umieściliśmy węzeł Material i zdefiniowaliśmy: kolor emitowany przez obiekt - zielony (emissiveColor 0 1 0); 20% stopień przezroczystości (transparency 0.2); kolor światła odbitego od obiektu - czerwony (specularColor 1 0 0). 

Najciekawszym tutaj elementem, jest definicja koloru światła odbitego od obiektu. Korzystając z przeglądarki Cosmo Player 1.0 mamy domyślnie włączoną opcję headlight, czyli reflektor, który oświetla scenę tam gdzie skierujemy nasz wzrok (kaski górników). Zróbmy mały eksperyment: najpierw kliknij tutaj, a potem załaduj świat Appear.wrl.

A teraz jeszcze jeden przykład. Tym razem na nasz sześcian nałożymy teksturę (lekko przesunietą) w postaci  pliku graficznego w formacie GIF przedstawiającego Beavisa & Buttheada w swoich charakterystycznych pozach - Appear2.wrl.
 

#VRML V2.0 utf8 

Transform {
    rotation    1 0 0 0.5
    translation 0 0 -5
    children [
            Shape { 
              appearance Appearance {
                           texture ImageTexture {
                                       url "beavis.gif"
                                   }
                           textureTransform TextureTransform {
                                       translation 0.5 0.5
                                            }
                }
                geometry Box { 
                     size 4 4 4 
                }
            }
    ]
}

Stosowanie w jednym węźle Appearance jednocześnie pola material i pól texture oraz textureTransform jest zazwyczaj bezcelowe. Zresztą zobaczcie sami - Appear3.wrl.